Bon Bini Beach
Bon Bini Beach
Naam: Willemijn Haverkate
Klas: 4T3
Docent: Mevrouw Owel
Zakelijke gegevens
De titel van mijn boek is Bon Bini Beach. De ondertitel van het boek is ‘Twee Nederlandse studentes vieren uitbundig vakantie op de Antillen. Tot dat een van hun verdwijnt…’ Het boek is geschreven door Suzanne Vermeer. De uitgever is A.W. Bruna Uitgevers. Het boek heeft 271 bladzijden.
Samenvatting van het boek
De twee vriendinnen, Dominique en Lilian, mogen op kosten van Dominique’s vader een maand lang op vakantie naar Aruba. Dat laten ze zich natuurlijk niet twee keer zeggen. Gelijk moesten er al van allerlei dingen worden geregeld: bikini kopen, geld wisselen, rekeningen betalen en mailtjes sturen.
Maar ook moesten de ouders van Lilian nog akkoord gaan. Daarom blijft Dominique bij Lilian eten om alles door te spreken. Alles was goed geregeld volgens Dominique, alles zou veilig zijn en er waren mannen die de boel nog een beetje in de gaten konden houden, dus het was goed. Ze gingen op vakantie naar Aruba, en dat moest natuurlijk gevierd worden.
Toen het eenmaal zover was en ze samen in het vliegtuig zaten, businessclass, genoten ze al. Het vliegtuig ging landen en de piloot kondigde aan dat het 32 graden was. Samen gingen ze met Leroy Martina mee, een taxichauffeur van WernComp, het bedrijf van Dominique’s vader. Hij bracht de vriendinnen naar hun huisje. In het huisje namen ze eerst even rustig de tijd om hun spullen een plekje te geven, rustig te eten en even te douchen. Daarna gingen ze de omgeving verkennen.
Bij de zee keken ze hun ogen uit. Het leek gewoon bijna onecht, zo mooi was het. Bij een strandtentje namen ze wat te drinken.
’s Avonds waren ze in een kroeg zonder terras aanbeland. Ze zaten aan de bar samen met een groep die ze in het vorige café hadden ontmoet, twee Amerikaanse jongens, en twee Canadese. Een van de Canadezen, Dave, een jongen van begin 20, hing de hele tijd in de buurt van Dominique. De andere twee Amerikaanse studenten, Jerome en Chuck zaten allebei bij Lilian, en hadden heel wat vragen voor haar. Op een gegeven moment vond Lilian het goed geweest en belde Leroy om hun op te halen, Dominique kon maar beter naar huis gaan, ze was erg dronken. Na veel gekots van Dominique waren ze toch thuis gekomen.
De volgende dag toen ze zich weer helemaal opgefrist en schoon voelden, besloten ze op hun scooters die in het huisje stonden naar Oranjestad te gaan, de enigste grote stad van het eiland. Ook gingen ze even kijken bij de vuurtoren, haalden een ijsje en gingen toen weer terug naar het huisje, lekker bruin bakken.
In het huisje aangekomen zagen ze dat de keukendeur openstond. Die hadden ze toch dicht gedaan? Toen ze in de keuken kwamen, zagen ze een jonge vrouw staan, die bezig was de keramische kookplaat te poetsen. Het was Angelina Maria, of Angie. Ze was de schoonmaakster van 19, ze maakte de huisjes van WernComp schoon. Ze vertelde dat ze een zoontje had van tweeënhalf. Toen Angie zei dat ze weer aan het werk moest, besloten de twee vriendinnen maar even te gaan zwemmen. Na het zwemmen vertelde Dominique haar verhaal over haar gescheiden ouders en haar overleden broertje. Lilian kende haar vriendin heel goed, en ze had het overlijden van haar broertje ook zelf helemaal meegemaakt, maar zoals Dominique het nu vertelde, had ze het nog nooit gehoord. Even dacht Lilian er over om haar geheim te vertellen, maar ze deed het maar niet.
’s Avonds na het eten liepen ze wat kroegjes en tentjes af, en uiteindelijk kwamen ze terecht bij een strandfeest. Daar ontmoetten ze Marc en Todd, twee Amerikaanse jongens.
De volgende dag trokken ze nog op met de Amerikaanse jongens. Samen hingen ze de hele middag rond in en bij het zwembad. ’s Avonds wilden ze samen naar Enlightenment Island, een groot resort wat eigenlijk voor mensen met een aardig zakcentje is. Daarom belde Dominique naar Dave, hij kon voor polsbandjes zorgen waardoor je overal gratis toegang kreeg.
In de avond hadden ze lekker gegeten bij een barbecue vlak bij het Flamingostrand en toen het eindelijk donker was geworden, dwaalde het viertal langs de attracties van Enlightenment Island. Ze hadden al heel veel gedaan en goed gebruik gemaakt van de polsbandjes. Na een heerlijke massage gingen ze weer met z’n vieren het strand op.
Dominique zat gezellig bij Todd, en Lilian bij Marc. Alle vier hadden ze het heel gezellig. Dominique en Todd hadden na een tijdje toch besloten dat ze samen weer terug naar het huisje gingen. Lilian en Marc lieten ze maar even samen achter. Niemand wist toen nog dat dit de avond van een vreselijke vakantie zou worden…
De volgende ochtend waren Marc en Lilian nog steeds niet terug in het huisje, dus besloten ze maar weer af te spreken in het centrum van Oranjestad. Toen ze alleen maar Marc daar zagen, en geen Lilian, begonnen ze zich toch wel een beetje zorgen te maken. Marc zei dat hij dacht dat Lilian ook wel naar het huisje was gegaan. Dus gingen ze op zoek naar Lilian, in het Enlightenment Hotel. Toen het bleek dat ze haar daar ook niet hadden gezien, ging Dominique maar weer terug naar het huisje. Die nacht bleef Todd bij Dominique slapen, de volgende dag moesten de twee vrienden al weer terug naar huis.
Lilian was nog steeds niet terug. Dus besloot Dominique om een vermissing op te geven bij de politie. Daar wilden ze niet naar haar luisteren, omdat Lilian nog geen 24 uur weg was. Dominique belde Leroy op om haar naar het politiebureau te brengen, misschien dat ze er zo iets aan konden doen. Ze praatte wat met de sergeant. Hij stelde haar allemaal vragen, maar kon haar niet echt verder helpen. Dominique besloot daarom om maar zelf verder te gaan zoeken. Samen met Leroy reed ze wat rond. Leroy zei dat hij misschien nog wel iemand wist om haar te helpen met zoeken. Dus kwamen ze in een bar terecht en ontmoetten ze Fernandes, hij zou haar kunnen helpen, maar daarvoor wilde hij 100 dollar per dag.
Het was inmiddels al weer avond geworden toen ze afrekende bij een restaurantje waar ze had gegeten. Ze hoorde een vriendelijke stem naast haar die aan haar vroeg waar ze heen moest. Ze zei dat ze naar La Mamba wilde, dus de jongen, die Felix heette, stelde voor om haar daar wel even naar toe te brengen. Toen Felix haar een steegje in duwde en opeens stil bleef staan, schrok Dominique wel. Hij drukte zijn lippen op de hare, en ze wist niet hoe ze moest reageren. Toen zijn hand tussen haar benen was, beet ze op zijn tong. Hij brulde en gaf haar een harde stomp in haar buik, waardoor ze voorover sloeg. Ze struikelde en viel in de ingewanden van een dode hond. Net op tijd, voordat Felix haar had kunnen verkrachten, schoot Niels haar te hulp. Hij belde een taxi voor haar en bracht haar naar huis.
Bij het huisje aangekomen had Fernandes ook nog wat informatie voor haar. Ook bedacht ze zich dat ze de ouders van Lilian nog in moest lichten. Ze belde eerst haar vader maar op. Haar vader was natuurlijk ook kwaad, omdat ze niet gelijk had gebeld. Lilian was nu al 2 dagen weg.
De volgende ochtend werd ze doodmoe wakker, en ze herinnerde gelijk weer het gesprek met Lilians ouders. Die waren ook kwaad omdat ze dus niet eerder had gebeld. Ze kwamen ook gelijk richting Aruba. Oom Thomas was ook nog naar Aruba gekomen die dag.
De volgende dag hadden ze een gesprek met sergeant Snellen en Lilians ouders.
Ondertussen had Fernandes ook weer wat informatie voor Lilian. Hij zei dat ze op zoek moest gaan naar een Nederlander.
Sergeant Snellen verhoorde Marc, die weer naar Aruba was gebracht. Ook hadden ze nog een mail gekregen van iemand die mogelijk Lilian zou hebben ontvoerd. In de mail staat namelijk precies wat Lilian aan had gehad op de avond dat ze was verdwenen. Met de juiste apparatuur zouden ze kunnen nagaan vanaf waar de mail is verzonden. Met wat hulp van haar vader en oom Thomas, hebben ze de juiste apparatuur gekregen. Gelijk gingen ze kijken vanaf welke plek het mailtje is verstuurd. Het bleek dus dat het mailtje vanaf het huisje van Dominique en Lilian is verstuurd. Dus werden Leroy en Angie opgepakt, Leroy bekende gelijk dat hij de losgeldmailtjes had verstuurd. Voor de rest had hij niks met de ontvoering van Lilian te maken. Hij had alleen geprobeerd om op een handige manier gebruik te maken van andermans ellende.
Ook had Dominique nog een dagboekje van Lilian gevonden, daarin schreef ze altijd allerlei dingen die ze zag, of had meegemaakt. Ook stond er in dat ze zwanger was geraakt van een of andere TT en dat Dominique nog moest worden ingelicht. Dominique had geen flauw idee waarover. Later kwam Dominique er achter dat TT oom Thomas was, omdat ze hem vroeger altijd Tante Thomas noemden. Lilian was dus zwanger geraakt van oom Thomas. Dat had Dominique nooit geweten. Ook stond er nog in het dagboekje dat ze het kindje had laten weghalen, omdat ze nu nog niet zwanger wilde zijn, ze was pas 20 jaar.
Een paar dagen later ging Dominique met oom Thomas praten. Ze vertelde hem alles wat haar die afgelopen dagen dwars had gezeten, alles kwam er uit. Op de een of andere manier luchtte het op. Ook vertelde oom Thomas dat hij Lilian had gekust. Ze kregen een relatie. Ook dat Lilian dus zwanger van hem was geraakt. Maar ze vertelde ook dat ze al abortus had gepleegd, vlak voordat ze naar Aruba was gegaan, per mail. Dat kwam hard aan. Dus oom Thomas was achter hun aan gegaan, naar Aruba. Hij had Lilian gesproken op de avond dat ze was verdwenen, nadat niemand haar meer had gezien. Dominique en oom Thomas gingen in een speedbootje naar een koraaleilandje, net zoals Lilian met oom Thomas mee was gegaan op die ene avond. Ook vertelde hij dat hij het mobieltje van Lilian in het water had gegooid. Vandaar dat ze haar mobiel niet op had genomen. Oom Thomas vertelde dat hij na een gesprek met Lilian weer weg wilde varen, maar ze kwam hem achterna. Lilian had hem weer gekust. Oom Thomas werd toen helemaal gek en had haar een klap in het gezicht gegeven en smeet haar in de boot. Ze was met haar hoofd ergens tegenaan gevallen, en bloedde. Ook lag ze erg stil in de boot, waardoor oom Thomas dacht dat ze dood was. Dat was niet zo. Toen ze weer bij een eilandje waren kregen ze vreselijke ruzie, oom Thomas had haar beetgepakt en haar hoofd elke keer weer onder water geduwd. Hij deed hetzelfde bij Dominique, omdat ze precies wilde weten wat er met Lilian was gebeurd. Lilian overleefde de derde keer onder water niet, Dominique gelukkig wel. Ze werd gered door Pepe, Fernandes hield oom Thomas onder schot. Met z’n vieren voerden ze weer terug naar het eiland en brachten oom Thomas naar het politiebureau.
De volgende dag werd Dominique wakker in het ziekenhuis met haar vader aan het bed. Ook belde Dominique gelijk haar moeder op, om haar het hele verhaal te vertellen.
De maanden na de begrafenis van Lilian waren de treurigste van Dominiques leven. In de eerste maanden van het nieuwe studiejaar van Dominique viel ze zelf in een gat, ze kon zich nergens op concentreren. Haar vader had er mee ingestemd dat ze op zijn kosten een halfjaar naar de Verenigde Staten ging om daar aan de universiteit van Chicago aan haar scriptie te werken. Daar was ze nu ook, in het zwembad, samen met Dave, haar vriendje.
De belangrijkste gebeurtenis in het verhaal is dat Lilian verdwijnt, en toch ook wel dat ze zwanger is geraakt, en daarna abortus heeft gepleegd, want daar draait het allemaal om. Er zijn eigenlijk 2 hoofdpersonen in het verhaal, Dominique en Lilian. Lilian verdwijnt dus op een gegeven moment in het verhaal, en later blijkt dat ze is vermoord. Dominique is de beste vriendin van Lilian, en in de rest van het verhaal zie je eigenlijk alleen maar haar kant. Lilian verdwijnt, dus die kan niks meer oplossen, Dominique probeert er achter te komen waar Lilian is en wat er met haar is gebeurd, dat lukt uiteindelijk ook. Dominique heeft er heel veel verdriet van dat Lilian weg is, na de verdwijning kan ze niet meer zo goed vrolijk zijn. De belangrijkste andere personen zijn Marc, Todd, de ouders van Lilian, de vader van Dominique en oom Thomas. Marc was een beetje het vriendje van Lilian, Todd was het vriendje van Dominique, oom Thomas is degene die Lilian had vermoord, maar ook de oom van Dominique. De gebeurtenissen spelen zich heel even af in Amsterdam, daarna bijna het hele boek in Aruba. Het speelt zich af in de tijd van nu, alles is heel modern. Het verhaal heeft een chronologische volgorde, maar het bevat ook een flashback. Ook heeft het een droevig einde, Lilian is vermoord. Toch heeft het ook een beetje een happy end, want Dave gaat nu met Dominique.
Over de auteur
De echte naam van Suzanne Vermeer is Paul Goeken. In 2002 kwam hij met een boek onder zijn eigen naam. Maar dat bleek helemaal niet te lopen, dus ging hij boeken schrijven onder de naam Suzanne Vermeer. Dat liep veel beter en veel meer mensen gingen zijn boeken lezen. All-inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en dat werd meteen een bestseller. Paul Goeken is geboren op 4 oktober 1962 en is overleden op 21 juni 2011 aan kanker. Hij heeft op Gran Canaria gewoond en was dus een Nederlandse schrijver van thrillers.
Over het boek
Op de voorkant van het boek zie je 2 vriendinnen die over het strand van Aruba wandelen, ik denk dat het Lilian en Dominique zijn omdat hun de hoofdpersonen van het verhaal zijn. Het boek is aan niemand opgedragen. De plaatsen van waar het verhaal zich in afspeelt zijn in Amsterdam en in Aruba. Hij heeft voor Aruba gekozen, omdat hij de gebeurtenissen van zijn verhaal laat afspelen in de zomer, en vooral op een zomerse plek. Waarom hij het boek zo heeft geschreven is niet duidelijk. Het verhaal heeft een gesloten einde, je weet hoe het is afgelopen en wat er is gebeurd.
Ik vind het verhaal niet lastig om te lezen, het wordt wel allemaal heel makkelijk vertelt om het ook te snappen. Het verhaal bevat daarom ook weinig moeilijke woorden. Wel bevat het verhaal veel beschrijvingen, soms krijgen ze juist even heel veel informatie over de vermissing, waardoor het ook wel weer spannend wordt. Dat heeft geen gevolgen voor de leesbaarheid en het verteltempo. Ook zitten er wel veel dialogen in het verhaal, maar dat is juist wel leuk om te lezen, zo blijft het verhaal boeiend.
Leeservaringen
Het onderwerp van het boek spreekt me erg aan, ik hou ook wel van thrillers, dus dit boek vind ik ook erg leuk. Het verhaal heeft me geen nieuwe kanten van het verhaal laten zien, het is wel een beetje wat ik er van had verwacht. Door het lezen of bekijken van het verhaal ben ik dus niet anders over het onderwerp gaan denken. Het onderwerp wordt ook goed en grondig uitgewerkt, ook is het verrassend, want ik had dus nooit verwacht dat oom Thomas degene zou zijn die Lilian vermoord zou hebben. De kant van dat Lilian wordt vermist en vermoord wordt uitvoerig besproken, maar ik vindt dat de kant van dat het broertje van Dominique is overleden en haar ouders waren gescheiden weinig aandacht krijgt. Ik heb wel eens een ander verhaal over dit onderwerp gelezen, namelijk het boek Joël. Dat verhaal is ook een thriller. Ik vind dat verhaal niet beter dan dit verhaal, ik vind het allebei spannende en leuke verhalen. Dat komt denk ik omdat je in beide boeken niet precies gelijk komt te weten hoe diegene is vermoord en waarom.
Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien, elke dag gebeurd er wel wat in het verhaal. Heel af en toe valt het verhaal wel stil, maar dat komt omdat er dan nog geen informatie is van Lilian, en dan is er nog niet zo heel veel anders. In dit verhaal gaat het vooral om de gebeurtenissen van de personen, dat vind ik wel leuk aan dit verhaal. De gebeurtenissen hebben wel indruk op me gemaakt, vooral dat Lilian is vermoord, maar ook nog een keer dat Dominique bijna was verkracht, gewoon op zo’n klein eilandje als Aruba. De gebeurtenissen zijn wel geloofwaardig, het had zo allemaal in het echt gebeurd kunnen zijn. De gebeurtenissen zijn niet echt herkenbaar, ik heb het zelf nog nooit meegemaakt. Ook zijn de gebeurtenissen verrassend en origineel, ik had nooit verwacht dat oom Thomas degene zou zijn geweest die Lilian had vermoord. In het verhaal staan ook wel gebeurtenissen die ik zelf mee zou willen maken, namelijk dat de twee vriendinnen op vakantie gaan naar Aruba, en dan lekker uitgaan, dat lijkt me ook wel heel leuk.
De hoofdpersonen zijn wel personen waarvoor je gaat leven, je komt heel veel van die mensen te weten, daarom denk ik dat. Ik kan me heel goed verplaatsen in de problemen en gedachtewereld van de verhaalpersonen, soms krijg je ook te weten wat ze allemaal denken, daarom ga je heel veel meeleven. Sommige personen gedragen zich niet zoals het hoort, oom Thomas vermoord Lilian en ook nog eens bijna Dominique, Dominique wordt ook bijna verkracht door Felix, en daardoor reageren ze allemaal verrassend, ook omdat je het niet had verwacht van die mensen. Het gedrag, een uitspraak of een gedachte van de personages heeft me wel aan het denken gezet, namelijk omdat Fernandes soms met van die opmerkingen over Lilian kwam waardoor je wel ging nadenken hoe het nou zou kunnen zijn gebeurd. Je komt genoeg van de personages te weten om hun gedrag te kunnen begrijpen. Zelf hoef je niet zo heel veel in te vullen over het innerlijk van de personages, je begrijpt ze wel heel goed, dat ligt denk ik omdat je gewoon heel veel over de personages te weten komt, ook al komen ze niet zo heel veel voor in het verhaal. Ik vindt eigenlijk geen enkele beslissing die door de personages wordt gemaakt vreemd of onbegrijpelijk, ik snap het allemaal wel dat ze het zo laten lopen. Zelf zou ik precies hetzelfde gedaan hebben denk ik.
De gebeurtenissen volgen logisch op elkaar, het wordt goed na elkaar verteld. Het verhaal is spannend opgebouwd, je kan niet voorspellen wat er gaat gebeuren, dat maakt het wel spannend. Het heeft geen ingewikkelde opbouw, het is dus allemaal heel logisch. Er zijn meerdere verhaallijnen, maar die zijn allemaal goed met elkaar verbonden. Het verhaal bevat tijdsprongen en terugblikken die het verhaal juist interessanter maken, zonder die tijdsprongen en terugblikken zou je er niks van snappen denk ik. Het verhaal heeft een slot dat goed past bij de beschreven gebeurtenissen, het loopt precies zoals ik had verwacht. Ik vind het ook wel een plezierig slot, Dave en Dominique zijn nu samen, dat vindt ik wel leuk. Maar het is ook een minder plezierig slot, omdat Lilian dus dood is en wordt begraven.
Verwerkingsopdracht
Als verwerkingsopdracht heb ik gekozen: ‘Stel je voor dat de hoofdpersoon van het verhaal zijn/haar problemen beschrijft in een brief aan een vriend(in). Verplaats je in de hoofdpersoon en schrijf die brief. Kies daarna de rol van de vriend(in) en schrijf de antwoordbrief.’, omdat Dominique toch wel heel veel heeft meegemaakt. Dan schrijft ze even een brief met al haar verhalen aan haar vriendin.
Chicago, 16 juli 2011
Lieve Marit,
Als eerste wil ik even zeggen dat ik je heel erg mis. Ik heb je dan ook al zo lang niet meer gezien! Hoe gaat het met je? Heb je een leuke vakantie gehad? Hoe gaat het nu met je ouders? Mijn vakantie is echt een hel. Ik zou samen met mijn andere vriendin Lilian, die ken je denk ik nog wel, een maand lang lekker op vakantie gaan naar Aruba, op kosten van mijn vader. We zouden een huisje te huur krijgen, elke dag lekker eten, uitgaan, een beetje zwemmen, allemaal heel relaxt dus. Tot op die ene dag dat Lilian verdween. We waren op een strandfeest samen met twee Amerikaanse jongens, Marc en Todd. Lilian was dus die avond bij Marc, en ik bij Todd. Omdat Todd en ik geen zin meer hadden in het feest, en we een beetje privacy wilden, gingen we maar weer terug naar ons huisje. Marc en Lilian waren dus nog op het strandfeest. De volgende ochtend waren ze er allebei niet, dus besloten we met z’n vieren weer af te spreken. Toen bleek dat Lilian niet meer bij Marc was, raakte ik in paniek. Waar was Lilian? Ze was gewoon weg. Na twee dagen de politie in te hebben geschakeld kwam er nog niks uit. Ook had ik hulp ingeroepen van Fernandes, hij kende heel het eiland en de mensen. Dat ik hem had ingeschakeld, heb ik maar niet aan iemand verteld. Hij had gezegd dat ik op zoek moest gaan naar een Nederlander. Wist ik veel dat die Nederlander mijn eigen oom Thomas was? Mijn eigen oom Thomas, de moordenaar van Lilian, en ook bijna de moordenaar van mij. Hij had Lilian vermoord, Lil zou zwanger zijn geraakt van oom Thomas, maar ze had abortus laten plegen. Dat vond oom Thomas zo erg, dat ze dus ruzie kregen en hij haar vermoorde. Toen ik aan hem vroeg hoe het was gebeurd, en hoe hij haar had vermoord, vermoorde hij mij ook bijna. Gelukkig net op tijd was daar Fernandes, die oom Thomas onder schot hield. Samen zijn we naar het politiebureau gegaan, en hebben we oom Thomas aangegeven. Hij bekende en kreeg een gevangenisstraf. De duikers hadden de laatste paar resten van Lil’s lichaam opgedoken en dat hebben we in een kist gedaan, zodat we haar toch nog konden begraven. Het was een verschrikkelijke periode, maar ook voor de ouders van Lilian was het vreselijk. Ze hadden er heel veel verdriet van, maar samen kwamen we er door heen. Ik ben toch maar weer gaan studeren in de Verenigde Staten, heb een heel leuk vriendje, die ik had ontmoet op Aruba, hij heet Dave. Ben echt heel blij met hem. Nou, dat was mijn vakantie dus, echt een drama. Hopelijk heb jij wel een beetje een leuke vakantie gehad? Ik hoorde namelijk dat je nog weg was geweest naar Hawaï? Was dat nog leuk? We moeten echt snel weer even wat afspreken, we hebben heel veel te bespreken!
Heel veel liefs,
Dominique Werner.
Amsterdam, 23 juli 2011
Lieve Dominique,
Ik mis jou ook heel erg! Heb je echt al veel te lang niet meer gezien. Met mij gaat het wel goed, met mijn ouders ook wel, gelukkig maken ze nu niet meer zo veel ruzie nu ze uit elkaar zijn gegaan. Ik heb een hele leuke vakantie gehad, heb ook iemand ontmoet, hij heet Jeffrey, hij is heel lief voor me, had ik ook wel even nodig denk ik. Ik ben inderdaad op vakantie geweest naar Hawaï ja, echt een topvakantie was het dus. Veel gezwommen, gefeest, relaxen, massages, en veel nieuwe mensen ontmoet. Niet zo heel veel ernstigs gebeurd dus. Maar jouw vakantie, serieus dat was inderdaad een hel! Wat moet dat erg voor je zijn, maar ook voor Lil’s ouders. Lilian ken ik inderdaad nog wel, ik had haar voor dat jullie naar Aruba zijn geweest nog gesproken. Toen vertelde ze inderdaad dat jullie op vakantie gingen. Ze had er echt heel erg zin in. Maar dat je bloedeigen oom Thomas haar ook nog eens had vermoord was echt de druppel. Je kon altijd zo goed met hem opschieten, had ook heel veel met hem beleefd. Wat een drama allemaal. Heb nog aan jullie gedacht op de dag van de begrafenis, had er wel graag bij willen zijn om jullie allemaal te steunen. Helaas is het niet gelukt, op die dag zat ik in New York voor mijn studiebeurs. Dat kon ik echt niet afzeggen, zat namelijk dik in de problemen. Maar het is allemaal goed gekomen. Hoe gaat het nu met jou studie eigenlijk? Ik hoop ook dat Dave heel goed voor je zorgt, heb je echt wel nodig. We moeten er samen echt een keer tussenuit, zal ons goed doen! We bellen binnenkort nog wel een keer, spreken we wel wat af.
Dikke kus,
Marit Feddema.
Dit was mijn fictiedossier over het boek Bon Bini Beach. Ik hoop dat u het weer met plezier heeft gelezen.